Recent schreef ik over mijn zoektocht naar de richtlijn ‘Zwangerschap en bevalling als oorzaak van ongeschiktheid voor haar arbeid (herzien 2021)’. Kort erop werd ik via LinkedIn door Natascha Schenk erop gewezen dat die ondertussen op de website staat van de NVVG, https://www.nvvg.nl/richtlijnen/arbeid-en-richtlijnen/. Via Google is de richtlijn nog niet vindbaar, dus het staat er nog maar kort op. Wanneer deze exact is geplaatst kan ik nergens terugvinden.
Ook schreef ik over mijn verzoek aan het UWV om de richtlijn te verstrekken vanwege een bezwaarzaak waarin deze werd gebruikt door de verzekeringsarts. Het UWV heeft de richtlijn, ondanks herhaald aandringen, niet verstrekt. Het bezwaar werd wel gegrond verklaard.
Kort na plaatsing van de richtlijn op internet bij NVVG-richtlijnen, of eigenlijk vervanging van de oude richtlijn, meer dan een jaar na ingebruikneming, kreeg ik te horen dat de UWV-medewerker nu toestemming heeft mij de richtlijn te sturen. Deze was er eerder dus wel. Dat komt als mosterd na de maaltijd, de herziene richtlijn staat al op internet.
Hieruit concludeer ik dat het UWV een in werking getreden richtlijn bewust heeft achtergehouden. Hij mocht immers nu pas verstrekt worden. Dat betekent dat het niet publiceren van de richtlijn tot de plaatsing op de NVVG-website kort geleden geen omissie was, maar bewust is uitgesteld, terwijl de verzekeringsartsen er gezien de bezwaarzaak wel toegang toe hadden.
Het UWV heeft dus bewust informatie achtergehouden zonder opgaaf van reden, want een verklaring kreeg ik niet.
Het UWV is erg terughoudend, soms weigerachtig en ook willekeurig in het verstrekken van informatie. Dat speelt ook in de uitkomst van procedures een rol, is mijn ervaring. Liever tegemoetkomen aan de werkgever of werknemer op het allerlaatste nippertje dan de informatie overleggen of een standpunt innemen of opgelegd krijgen dat openbaar gemaakt kan worden.
Deze opstelling tast mijn rechtsgevoel aan, zeker omdat procederen dus weinig helpt.
Het indienen van een Wob-verzoek is een stap waarmee het UWV in deze onderbezette tijd een duw kan krijgen. Ik zoek naar een correcte beoordeling en rechtsgang, naar oplossingen. Liever binnen de bestaande wet- en regelgeving, die duidelijk is. Toch moet dit langzaamaan meer juridisch worden aangepakt, want naar mijn mening beweegt het UWV helemaal niet meer.
